Metoda Krakowska – czy warto ją stosować? Dla kogo jest przewidziana? I czy przynosi efekty?
Wiele się ostatnio mówi i pisze o Metodzie Krakowskiej. W ostatnich latach mocno się rozwinęła ta forma terapii i zyskuje dużą popularność. Koncepcję tej terapii opracowała profesor Jagoda Cieszyńska wraz ze swoim zespołem. Metoda kierowana jest przede wszystkim do dzieci z zaburzeniami rozwojowymi takimi jak autyzm, alalia, zespół Aspergera, czy np. dysleksją. Cechą charakterystyczną tej terapii jest założenie, że mózg dziecka musi zacząć pracować i przejść wszystkie etapy rozwoju tak jak u dzieci zdrowych. To wyróżnia tę terapię spośród innych.
Nauka czytania
Kluczowym elementem terapii jest nauka czytania. Nawet 2 , 3 -letnie dzieci uczą się czytać. Dlaczego? Otóż profesor Cieszyńska uważa, że „od słowa przeczytanego do słowa wypowiedzianego”. Dzieci autystyczne szybciej uczą się czytać niż mówić. Umiejętność czytania pomaga im w kształtowaniu mowy. Sposoby nauki są bardzo ciekawe. Dzieci najpierw poznają samogłoski, następnie sylaby oraz proste słowa. Właśnie kolejność nauki jest inna niż w przypadku tradycyjnych metod nauki czytania. Dzieci najpierw poznają sylaby a nie stojące za nimi pojedyncze głoski. Jest to naturalna kolejność – w takiej też uczymy się mówić.
Inne elementy Metody Krakowskiej
Stymulacja słuchowa
Jest to technika kształtująca u dzieci wzorzec mowy i pomagająca uczyć koncentracji. Jest to praca ze słuchawkami. Terapeuta lub rodzic odtwarza dziecku specjalnie przygotowane nagrania. Zaangażowany jest słuch dziecka i wzrok.
Gesty wizualizacyjne
Mają za zadanie ułatwić dziecku kojarzenie gestu z daną głoską.
Manualne torowanie głosek
Terapia funkcji wzrokowych
Dziecko wyszukuje podobieństwa, różnice i inne – proces nauki przebiega w formie zabawy.
Nauka zabawy
Dziecko ze stwierdzonym spektrum zaburzeń tj. autyzm nie umie się bawić, dlatego jedną z technik Metody Krakowskiej jest nauka zabawy kierowanej i tematycznej.
Programowanie języka – ta technika podobnie jak stymulacja słuchowa, oparta jest na pracy ze słuchawkami. Dzieci słuchają i wzbogacają swoje słownictwo. Uczą się nowych słów rzeczowników, czasowników, przymiotników, przysłówków, przyimków, zaimków i ich odmian.
Symultaniczno-sekwencyjna nauka czytania
Stymulacja lewopółkulowa
U dzieci zaburzonych lewa półkula mózgu nie rozwija się prawidłowo, dlatego podczas zajęć zwraca się uwagę na ćwiczenia stymulujące przede wszystkim tę półkulę. Do umiejętnośći za które odpowiada lewa półkula należą: analiza i synteza wzrokowa, pamięć, uporządkowanie sekwencyjne, szeregowanie, wyszukiwanie różnic, naśladowanie i wiele innych.
Kształtowanie zachowań społecznych
Dzieci z zaburzeniami nie umieją budować relacji społecznych. Nie rozumieją swoich emocji i uczuć ani uczuć innych osób. Dlatego tak ważne jest aby podczas zabaw i terapii dziecko uczyło się właściwych zachowań społecznych.
To tylko niektóre elementy wchodzące w skład procesu wychodzenia dzieci z zaburzeń tj. autyzm, alalia czy inne.
Co mówią rodzice?
Oto wypowiedzi rodziców, których dzieci korzystają z terapii prowadzonej według założeń Metody Krakowskiej:
„Nasz dotąd niemówiący i pełen dziwnych, autystycznych zachowań i stymulacji synek, zamienia się w mądrego i kochanego chłopca, który mówi, myśli i komunikuje się ze światem” – mama Antka.
„Dzięki ćwiczeniom wg Metody Krakowskiej mój synek zaczął rozumieć, mówić, bawić się, pokazywać palcem, uczyć się, naśladować, reagować, cieszyć się życiem” – mama Adasia.
„Mój synek mnie słyszy i słucha, wykonuje polecenia, mówi czego chce. Bez problemu mogę nawiązać z nim kontakt, bawi się prawidłowo zabawkami i rozwija się coraz lepiej” – mama Mateusza.